Karapınar bu güne kadar değerlendirilememiş zenginlikleriyle önemli bir turizm potansiyeline sahiptir. Gerek tarihi ve gerekse tabii varlıklar açısından zengin olan Karapınar’da kaleler (Seki Kale, Mennek Kale, Kurşunlu Kale vs. gibi); mağara-gölleri (Meyil, Çıralı, Akören, Dikmen, Yunus, Kangallı, Yılan obrukları gibi) ; Acı göl ve Meke Tuzlası gibi tabiat harikası olan volkanik patlama çukurları; hüyükler ; tarihi eserler (Sultan Selim Camii ve Külliyesi, Yağmapınar Camii, Hürrem Sultan Hamamı) bulunmaktadır.

Bütün bu turistik zenginlikler,  gerekli yatırımları ve değerlendirmeyi beklemektedir. Ayrıca, tanıtıma önem verilmelidir.

Acıgöl;

Karapınar’ın 8 km. Kadar doğusunda, Karapınar-Ereğli yolunun kuzeyinde olup, yoldan görünmektedir. Uzun ekseni 1750 m.; kısa ekseni ise 1250 m. Olan bir elips şeklindedir. Kraterin çevresinde piroklastik malzeme yaygındır. Yamaçları oldukça diktir. Oluşumunda volkanik patlamanın yanı sıra karslaşmanın da etkisi vardır.



Meke Tuzlası Gölü;

Karapınar’ın 7 km. Kadar güney doğusunda Acıgöl’ün ise 4 km. kadar güney batısındadır. 1,5 km. genişlikte ve elips şeklindeki kraterin ortasında, göl düzeyine göre yaklaşık 140 m. Yüksekliğinde proklastik malzemeden oluşan bir tepe vardır. Meke Tuzlası’nın oluşumunda iki safha söz konusudur. Birinci safhada, önce volkanik bir patlama neticesinde genişçe bir krater oluşmuş, buraya sular dolmuştur. İkinci safhada ise gölün ortasında riyolit ve bazalt cüruflarından oluşan bir koni teşekkül etmiştir. Kraterin içindeki gölün derinliği 10-12 m.dir. Göl sularının tuzlu olması, buranın 1952’ye kadar tuzla olarak işletilmesine yol açmıştır.

Gerek Acıgöl’ün ve gerekse Meke Tuzlası’ndaki gölün sularında bol miktarda sodyum, potasyum, kalsiyum, magnezyum, klor, sülfat, hidrokarbonat ve karbonat vardır.



Obruklar;

Obruk Platosu’na da adını veren obruklara, Karapınar İlçesinde çok sayıda rastlanır.  “Obruk” kelimesi, oyuk, çukur, çökmüş yer anlamına gelir. Karstik yer şekillerinden olan obruklar, yer altındaki kalker gibi eriyebilen kayaçların zamanla boşluklar meydana getirmesi (mağara) ve bu boşlukların tavanlarının çökmesiyle oluşurlar. Obruklar, birer tabiat harikasıdır. Örnek olması açısından, burada içerisinde su bulunan ve en iyi gelişmiş olan ikisinden bahsedilecektir.

Meyil Obruğu;

Karapınar’ın yaklaşık 35 km. kadar kuzey batısındaki Meyil Yaylasında yer alır. Neojen’e ait tabakalar içerisinde gelişmiştir. Obruk, uzun ekseni 650 m. olan büyük bir elips şeklindedir. Obruk yamacının kuzey kesimi daha dik ve daha yüksektir. Güney yamacı ise daha az eğimli ve alçaktır.

Obruk içindeki gölün kıyısına inen yol, daha az eğimli olan güney yamaçtadır. Maksimum derinliği 40 m. olan gölün su rezervi 2.5 Milyon m3’tür. Buradan yaklaşık 20 m. yukarıya su basmak suretiyle, sulama suyu temin etmek mümkündür.

Çıralı Obruğu;

Karapınar’ın 26 km. kadar kuzey batısındaki Büyük Çıralı Yaylasının 300 m. kadar batısında yer alır. Obruk gölüne, batı yamaçtaki yolla inilir.

 Obruk yamacındaki yatay yönde yer yer 10 m. yi geçen derinliklere sahip mağaralar, erozyonla beraber insan eliyle oyulmuştur.

Roma devrine ait çeşitli kalıntıların bulunması, buradaki mağaraların bir zamanlar, mesken olarak kullanıldığını gösterir. Obruğun ağız çapı, 375 m., gölün içindeki gölün maksimum derinliği 35 m., su rezervi ise yaklaşık 500 bin m3 tür.

Obruk Platosunda, obruk oluşumu günümüzde de devam etmektedir. Nitekim Yavşan Çukuru Yaylasında Mayıs 2000 tarihinde yeni bir obruk oluşmuştur.

İlçemizde  15 adet Konut Yapı Kooperatifi mevcut olup, bir adedi gayri faaldir. Merkez, Kayalı Kasabası, Merdivenli Yaylası ve Hotamış Kasabasında olmak üzere 4 adet Tarım Kredi Kooperatifi vardır. Ayrıca 30 adet Sulama Kooperatifi mevcut olup, 5 adedi gayri faal durumdadır.